مطالعه زندگینامه خودنوشت جان هیک، فیلسوف درگذشته ای که بیشتر نامش با تکثرگرایی دینی گره خورده،حاوی نکاتی جالب بود. چه بسا اگر ترجمه کامل این کتاب چندان ضروری نباشد اما بازگو کردن برخی از نکات اصلی آن خالی از لطف نباشد.یکی از نکات جالب برای حقیر، اشارت های چندباره هیک به دکتر سیدحسین نصر بود.نخستین باری که پای سیدحسین نصر به خاطرات جان هیک باز می گردد وقتی است که هیک از سفرش به سوئد در سال 1977 میلادی سخن می گوید. هیک می گوید که من در آن سال به یکی از قدیمی ترین دانشگاه های سوئد دعوت شده بودم تا در سالگرد 500 ساله شدن این مرکز علمی، در کنار برخی دیگر از چهره های برجسته، هم یک نشان افتخاری دریافت کنم و هم به ایراد سخنرانی بپردازم. چهرۀ برجسته دیگری که در این مراسم دعوت بود و باید مورد تقدیر قرار می گرفت، به تعبیر هیک، "دانشمند برجسته مسلمان"، سید حسین نصر از ایران بود؛ چهره ای که باز به تعبیر وی، "سفیر فرهنگی شاه" نیز محسوب می شد.
در این سفر، دانشجویان ایرانی و انقلابی تصمیم به تظاهرات گرفته و عمل دانشگاه
